5/5 ΟΣ. Ε Φ Ρ Α Ι Μ, ο νεοφανής.
Στο
πολύφωτο στερέωμα της άνω Ιερουσαλήμ λάμπουν πολυειδείς αστέρες. Τα τάγματα των
Αγγέλων, η παράταξη των Αγίων, ο Χορός των Προφητών, η φάλαγγα των Οσίων, το νέφος
των Μαρτύρων. Όλοι πολίτες της γης, αλλά και νοσταλγοί Ουρανοπολίτες ταυτόχρονα. Οδοιπόροι του πλανήτη μας, αλλά
και τ’ Ουρανού εραστές συγχρόνως. Κινούνται επίγεια,αλλά στοχεύουν ουράνια.
Βαδίζουν τη στενή και τεθλιμμένη οδό του Χριστού, εναρμονίζουν τα βήματά τους
στα ίχνη Του και οδηγούνται αλάθητα προς τις κορφές. Σταυροφόροι της γης,
αναδεικνύονται στεφανηφόροι τ’ Ουρανού. Δίνουν τη μαρτυρία του Χριστού με το
εκούσιο καθημερινό μαρτύριό τους, με το αγωνιστικό παρών τους, στο προσκλητήριο της Αγάπης Του. Προσφέρουν τα σώματά τους
θυσία ευάρεστη στο Θεό, θυσιάζουν τη ζωή
τους πρόθυμα στο βωμό της Μοναδικής Αγάπης και πολιτογραφούνται στην Ουράνια
Βασιλεία του Θεού.
Ανάμεσά
στους εκλεκτούς Του ο Ιησούς έχει να παρουσιάσει και τον Οσιομάρτυρα ΕΦΡΑΙΜ.Τον
επίγειο Άγγελο, τον ισάγγελο πολίτη, τον Αθλητή του Πνεύματος, τον Αγωνιστή της
αρετής, τον Μαχητή των παθών, το γενναίο Μάρτυρα.
ΕΦΡΑΙΜ
Οσιομάρτυρας!Ένα
εκλεκτό σκεύος του Θεού, ένα δοχείο της
θείας Χάριτος, ένα Κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Ένας Άγιος της Ουράνιας
Βασιλείας αποκαλύπτεται με τη δράση της θαυματουργίας και κάνει έντονη την
παρουσία του ανάμεσα στο λαό του Θεού.
Ένας
νεοφανής θαυματουργός Άγιος επεμβαίνει άμεσα, προστρέχει πάραυτα σε κάθε
ικετευτική κραυγή δοκιμαζομένου αδελφού, γίνεται φορέας της παντοδυναμίας του
Θεού και ενεργεί
προς δόξαν Εκείνου.
Ένας
Άγιος της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας, που κάνει αισθητή την παρουσία του στους
πιστούς το 1950, μετά 524 χρόνια από τη μαρτυρική κοίμησή του.Ο Μεγαλομάρτυρας Όσιος Εφραίμ γεννιέται
στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ.
Ημέρα σημαντική για την χριστιανοσύνη, καθ’ όσον πανηγυρίζεται η Ύψωση του
Τιμίου Σταυρού. Αυτή την ημέρα βλέπει το φως του ήλιου και ο Εφραίμ.Ένα
χαριτωμένο αγόρι, ευλογία Θεού στους ευσεβείς γονείς του. Μεγαλώνει μαζί με τα
άλλα έξι αδέλφια του και σκορπίζει ευτυχία στο σπίτι.
Ο
Θεός επιτρέπει πολύ σύντομα την αναχώρηση του πατέρα του για τον Ουρανό. Ο
Εφραίμ σε μικρή ηλικία ορφανός από πατέρα. Τώρα την πατρική προστασία αναλαμβάνει ο Μεγάλος
Πατέρας, ο Θεός, με περίσσια στοργή. Η ευσεβής μητέρα του σηκώνει υπομονετικά
το σταυρό της χηρείας και
επωμίζεται ολοκληρωτικά τη
φροντίδα ανατροφής των επτά παιδιών της. Ενσπείρει το σπόρο της πίστεως στο
Χριστό στις παιδικές ψυχές. Ανάβει τη φλόγα της αγάπης στο Θεό στις άδολες
καρδιές.Κι ο σπόρος βλαστάνει κι η φλόγα φουντώνει και το είναι του 14χρονου
Εφραίμ δονείται από τον πόθο της
αφιερώσεως σ’ Εκείνον.
Η
απόφαση παίρνεται και η αναχώρηση πραγματοποιείται άμεσα. Εγκαταλείπει το
πατρικό, απαρνείται τη μάταιη εγκοσμιότητα και κατευθύνεται στο κατάφυτο όρος
των Αμώμων (Καθαρών) Αττικής, εκεί, που πλήθος Ασκητηρίων και Κοινοβίων
υπάρχει.
Η
Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, όαση πνευματική, στην ακμή της,
προσελκύει το νεαρό βλαστάρι.
Ανακοινώνει
στον Ηγούμενο το θείο πόθο του, για τη Μοναχική πολιτεία και ζητεί επίμονα να
τον δεχθεί. Η αίτηση αποδεκτή. Η χαρά απερίγραπτη. Η διάθεση άμετρη.Ο
Εφραίμ ντύνεται την αγγελική ενδυμασία
και βιώνει την αγγελική πολιτεία. Επιδίδεται ένζηλα και ακάματα στον πνευματικό
αγώνα. Μάχεται γενναία στον αόρατο πόλεμο, με όπλα την αδιάλειπτη προσευχή, την
αυστηρή νηστεία, την απόλυτη εγκράτεια, την συνεχή αγρυπνία και σημειώνει
λαμπρές νίκες.Τα πάθη νικώνται και αρετές αποκτώνται. Η ψυχή αποκαθαίρεται και η Θεία Χάρη προσελ-κύεται. Το Άγιο Πνεύμα
εγκαταβιώνει μέσα του. Η ασκητική μορφή του ακτινοβολεί. Οι καρποί του Αγίου
Πνεύματος έκδηλοι.
Και
η επιλογή του Θεού, για Λειτουργό του,
τιμητική. Διακονεί το Άγιο Θυσιαστήριο
ταπεινά. Ιερουργεί έμφοβα και
κατανυκτικά. Ο Ιησούς τον ευλογεί. Ο σατανάς τον φθονεί. Οι άνθρωποι τον
θαυμάζουν. Οι εχθροί τον μισούν. 14
Σεπτεμβρίου 1425. Τη γενέθλια ημέρα του ο Όσιος Εφραίμ καλείται να σηκώσει και
το σταυρό του μαρτυρίου. Συλλαμβάνεται από τους Τούρκους και βασανίζεται
ανελέητα. Κρεμάται αντεστραμμένα σε δένδρο και μαστιγώνεται.Καρφώνονται τα
χέρια, τα πόδια, η κεφαλή και διαπερνάται το σώμα με αναμμένο δαυλό. Οι πόνοι
φρικτοί. Η αιμοραγία ακατάσχετη. Η φλόγωση οδυνηρή. Η υπομονή θαυμαστή. Η
προσευχή συνεχής. Η ενδυνάμωση φανερή. Η
αγάπη για το Χριστό θριαμβεύει. Ο Μάρτυρας αγάλλεται.Τρίτη 5 Μαϊου 1426, 9η
πρωϊνή. Η ψυχή του Μεγαλομάρτυρα Εφραίμ παραδίδεται στα χέρια του Αγωνοθέτη
Κυρίου και παίρνει το άφθαρτο στεφάνι της νίκης.
Ο
Ιερομάρτυρας Εφραίμ, τώρα, από την αείφωτη χώρα της Εδέμ, πρεσβεύει για μας στο
Θεό και επιχέει τη Χάρη της θαυματουργίας του, αφειδώλευτα, στους
αναξιοπαθούντας αγωνιζομένους και πάλι για τη δόξα του Κυρίου.Το άγιο λείψανό
του βρίσκεται εκεί, που έζησε και μαρτύρησε, στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της
Θεοτόκου Ν. Μάκρης Αττικής.-
