ΚΥΡ. Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Οσ. Μαρίας Αιγυπτίας.( Εβρ. θ΄, 11 –14 )
Η ΚΑΘΑΡΣΗ της συνείδησης.
«Πόσω μάλλον το αίμα του Χριστού…καθαριεί την συνείδησιν ημών από νεκρών έργων…» ( Εβρ. θ΄ , 14 ). Ο μεταπτωτικός άνθρωπος διακρίνεται για την εμπάθεια.Τα πάθη αποτελούν «κίνηση της ψυχής παρά φύσιν.», κατά τον Αγ. Μάξιμο. Τα πάθη είναι δυνάμεις της ψυχής, που υπέστησαν διαστροφή με την αποστασιοποίηση του ανθρώπου από τον Θεό. Τα πάθη διαστρεβλώνουν την συνείδηση και αλλοιώνουν την φωνή της, οπότε κατευθύνει τον άνθρωπο σε νεκρά έργα. Η επαναφορά της συνείδησης στην ορθοτόμηση της αλήθειας επιζητεί σύνδεσμο με τον Θεό, το νόμο Του και την Θεία Χάρη. Αυτό το επανορθωτικό έργο επιλαμβάνεται η άκτιστη ενέργεια του Χριστού, η οποία εμπεριέχεται στο Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Η συμμετοχικότητά μας στην Θεία Κοινωνία μας καθιστά σύσσωμους και σύναιμους Χριστού, δέκτες της καθαρτικής και ζωοποιού ενέργειας, Κατοικητήρια του Αγ. Πνεύματος. Η ζωογόνος ενέργεια της Θείας Κοινωνίας είναι συνάρτηση της προσωπικής μας προεργασίας. Η βίωση της ασκητικής ζωής συνεπάγεται τη μετάνοια και οδηγεί στην Θεία Κοινωνία. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού προσφέρουν νάματα ζωοποιά και εξασφαλίζουν την συνειδησιακή κάθαρση. Η συνείδηση απαλλάσσεται από τα παθογόνα παράσιτα και λειτουργεί εύρυθμα και οδηγεί αλάθητα εις νομάς σωτηρίους. Η καθαρή συνείδηση προσφέρει ορθή πληροφόρηση για γνήσια γνώση του θελήματος του Θεού. «Δύο διδάσκαλοι γεγόνασιν ημίν εξ αρχής η κτίσις και το συνειδός», κατά τον Αγ. Ιωαν. Χρυσόστομο. Η μεν κτίση παροτρύνει τον άνθρωπο προς τον Θεό, η δε συνείδηση τον προτρέπει τι να πράξει. Πολύτιμος σύμβουλος, λοιπόν, η συνείδηση, στην «εν Χριστώ» ουρανόδρομη πορεία του ανθρώπου.-
