23/2 ΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΝΙΑ
Κάθε Χριστιανός στην επίγεια πορεία του πρέπει να έχει έναν και μόνο σκοπό: Τη θέωση.
Κάθε πιστός ακόλουθος Ιησού του Ναζωραίου πρέπει να στοχεύει στην κατάκτηση τ' Ουρανού, στην πολιτογράφησή του στην Ουράνια Βασιλεία του Κυρίου.
Σ' αυτό τον στόχο αποβλέποντας καλείται ν' αγωνισθεί, να δώσει μάχες και να καταγράψει νίκες.
Στίβος των αγώνων δεν είναι μόνο η έρημος, το Μοναστήρι. Στίβος είναι και η οικογένεια. Κι εκεί δόθηκαν μάχες και σημειώθηκαν περίλαμπρες νίκες.
Εκλεκτές ψυχές δρουν μέσα στο γάμο, δίνουν τη μαρτυρία του Χριστού στον κόσμο, φθάνουν σε ύψη αρετής και προσφέρουν σύζυγο και παιδιά, εύωδιαστη οικογενειακή ανθοδέσμη, σ' Εκείνον.
Μία τέτοια υπέροχη μορφή, ζωντανό παράδειγμα για μίμηση, είναι η ΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΝΙΑ.
Πατρίδα της είναι η Ναζιανζός της Καππαδοκίας. Γονείς της η ευλαβής Νόνα κι ο καλοπροαίρετος ειδωλολάτρης και μετέπειτα ευσεβής χριστιανός και Επίσκοπος Γρηγόριος. Αδελφός της, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Μέσα σ' αυτό το θερμοκήπιο της ζωντανής πίστεως στον Χριστό γεννιέται, ανατρέφεται και μεγαλώνει η Αγία Γοργονία.
Το ροδόσταγμα της πίστεως διαποτίζει την ψυχή της. Η φλόγα της αγάπης θερμαίνει την καρδιά της. Η βαθειά ευλάβεια διακατέχει το είναι της.
Δημιουργεί η ίδια οικογένεια και την καθιστά φυτώριο ευσέβειας. Τροφοδοτεί τα παιδιά της και τα εγγόνια της με ψυχωφελείς νουθεσίες. Γίνεται ζωντανό παράδειγμα πίστεως «ενεργουμένης». Μεταφράζει τα παραγγέλματα του Θεού σε πράξη. Κάνει βίωμα τις εντολές Του.
Ο άνδρας της είναι ο σύμβουλος, ο συνεργάτης στα θεάρεστα έργα της.
Ζει στην οικογένεια, αγωνίζεται μέσα σ' αυτήν κι αποδεικνύει, ότι ο γάμος είναι ικανός να ενώσει τον άνθρωπο με τον Θεό, να εξαγιάσει τα άτομα, να τα οδηγήσει στον Ουρανό.
Η ζωή της ολόκληρη ακτινοβολεί το φως του Χριστού. Είναι μία ανταύγεια της θεϊκής καλωσύνης.
Σκορπίζει, μ' απλοχεριά, τη βοήθεια στους πτωχούς. Χύνει βάλσαμο παρηγοριάς στους πονεμένους. Στηρίζει τους ασταθείς. Επαναφέρει τους πλανεμένους. Φροντίζει τους αρρώστους. Προστατεύει τις χήρες και τα ορφανά. Επιδιώκει την φιλοξενία. Θυσιάζεται από αγάπη για την ΑΓΑΠΗ και τ’ αδέλφια της ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Γίνεται το σπίτι της το καταφύγιο κάθε ανθρώπου. Συμβουλεύει και κατευθύνει. Νουθετεί και ενθαρρύνει. Η ευσέβειά της είναι φανερή. Η ευλάβειά της ξεχωρίζει. Η σωφροσύνη είναι το στολίδι της. Αυστηρή στον εαυτό της, ελέγχει ανελλιπώς τις αισθήσεις της. Ζει με ταπείνωση και εγκράτεια, με αδιάλειπτη προσευχή και νηστεία, με αγρυπνία και φόβο Θεού.
Ταλαιπωρεί το σώμα της, για να το υποτάξει στο πνεύμα, να ελευθερώσει την ψυχή της και σαν ελεύθερο πλάσμα να κάνει ουράνιες πτήσεις.
Νεκρώνει το σώμα της με τα πάθη του και ζωοποιεί την ψυχή της. Παρακολουθεί με προσοχή τις ακολουθίες της Εκκλησίας και φροντίζει για την ευπρέπεια του οίκου του Θεού.
Εναποθέτει με εμπιστοσύνη τη ζωή της στα χέρια του Κυρίου, δέχεται τη θεϊκή Του βοήθεια κι απολαμβάνει τη θεραπεία μιας σωματικής ασθένειας.
Η προσφορά της σ' Εκείνον είναι ολοκληρωτική, γι’ αυτό και η αντίδοση πλούσια. Πριν το θάνατό της πληροφορείται με οπτασία την ημέρα της εκδημίας της προς τον Κύριο. Πανέτοιμη, με τον ψαλμό στα χείλη, « Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι και υπνώσω», παραδίδει την ψυχή της πάλλευκη στα χέρια του Δημιουργού και συναριθμείται στη μερίδα των εκλεκτών και Αγίων.
Από την Εκκλησία μας τιμάται η μνήμη της στις 23 Φεβρουαρίου.-
Κάθε Χριστιανός στην επίγεια πορεία του πρέπει να έχει έναν και μόνο σκοπό: Τη θέωση.
Κάθε πιστός ακόλουθος Ιησού του Ναζωραίου πρέπει να στοχεύει στην κατάκτηση τ' Ουρανού, στην πολιτογράφησή του στην Ουράνια Βασιλεία του Κυρίου.
Σ' αυτό τον στόχο αποβλέποντας καλείται ν' αγωνισθεί, να δώσει μάχες και να καταγράψει νίκες.
Στίβος των αγώνων δεν είναι μόνο η έρημος, το Μοναστήρι. Στίβος είναι και η οικογένεια. Κι εκεί δόθηκαν μάχες και σημειώθηκαν περίλαμπρες νίκες.
Εκλεκτές ψυχές δρουν μέσα στο γάμο, δίνουν τη μαρτυρία του Χριστού στον κόσμο, φθάνουν σε ύψη αρετής και προσφέρουν σύζυγο και παιδιά, εύωδιαστη οικογενειακή ανθοδέσμη, σ' Εκείνον.
Μία τέτοια υπέροχη μορφή, ζωντανό παράδειγμα για μίμηση, είναι η ΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΝΙΑ.
Πατρίδα της είναι η Ναζιανζός της Καππαδοκίας. Γονείς της η ευλαβής Νόνα κι ο καλοπροαίρετος ειδωλολάτρης και μετέπειτα ευσεβής χριστιανός και Επίσκοπος Γρηγόριος. Αδελφός της, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Μέσα σ' αυτό το θερμοκήπιο της ζωντανής πίστεως στον Χριστό γεννιέται, ανατρέφεται και μεγαλώνει η Αγία Γοργονία.
Το ροδόσταγμα της πίστεως διαποτίζει την ψυχή της. Η φλόγα της αγάπης θερμαίνει την καρδιά της. Η βαθειά ευλάβεια διακατέχει το είναι της.
Δημιουργεί η ίδια οικογένεια και την καθιστά φυτώριο ευσέβειας. Τροφοδοτεί τα παιδιά της και τα εγγόνια της με ψυχωφελείς νουθεσίες. Γίνεται ζωντανό παράδειγμα πίστεως «ενεργουμένης». Μεταφράζει τα παραγγέλματα του Θεού σε πράξη. Κάνει βίωμα τις εντολές Του.
Ο άνδρας της είναι ο σύμβουλος, ο συνεργάτης στα θεάρεστα έργα της.
Ζει στην οικογένεια, αγωνίζεται μέσα σ' αυτήν κι αποδεικνύει, ότι ο γάμος είναι ικανός να ενώσει τον άνθρωπο με τον Θεό, να εξαγιάσει τα άτομα, να τα οδηγήσει στον Ουρανό.
Η ζωή της ολόκληρη ακτινοβολεί το φως του Χριστού. Είναι μία ανταύγεια της θεϊκής καλωσύνης.
Σκορπίζει, μ' απλοχεριά, τη βοήθεια στους πτωχούς. Χύνει βάλσαμο παρηγοριάς στους πονεμένους. Στηρίζει τους ασταθείς. Επαναφέρει τους πλανεμένους. Φροντίζει τους αρρώστους. Προστατεύει τις χήρες και τα ορφανά. Επιδιώκει την φιλοξενία. Θυσιάζεται από αγάπη για την ΑΓΑΠΗ και τ’ αδέλφια της ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Γίνεται το σπίτι της το καταφύγιο κάθε ανθρώπου. Συμβουλεύει και κατευθύνει. Νουθετεί και ενθαρρύνει. Η ευσέβειά της είναι φανερή. Η ευλάβειά της ξεχωρίζει. Η σωφροσύνη είναι το στολίδι της. Αυστηρή στον εαυτό της, ελέγχει ανελλιπώς τις αισθήσεις της. Ζει με ταπείνωση και εγκράτεια, με αδιάλειπτη προσευχή και νηστεία, με αγρυπνία και φόβο Θεού.
Ταλαιπωρεί το σώμα της, για να το υποτάξει στο πνεύμα, να ελευθερώσει την ψυχή της και σαν ελεύθερο πλάσμα να κάνει ουράνιες πτήσεις.
Νεκρώνει το σώμα της με τα πάθη του και ζωοποιεί την ψυχή της. Παρακολουθεί με προσοχή τις ακολουθίες της Εκκλησίας και φροντίζει για την ευπρέπεια του οίκου του Θεού.
Εναποθέτει με εμπιστοσύνη τη ζωή της στα χέρια του Κυρίου, δέχεται τη θεϊκή Του βοήθεια κι απολαμβάνει τη θεραπεία μιας σωματικής ασθένειας.
Η προσφορά της σ' Εκείνον είναι ολοκληρωτική, γι’ αυτό και η αντίδοση πλούσια. Πριν το θάνατό της πληροφορείται με οπτασία την ημέρα της εκδημίας της προς τον Κύριο. Πανέτοιμη, με τον ψαλμό στα χείλη, « Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι και υπνώσω», παραδίδει την ψυχή της πάλλευκη στα χέρια του Δημιουργού και συναριθμείται στη μερίδα των εκλεκτών και Αγίων.
Από την Εκκλησία μας τιμάται η μνήμη της στις 23 Φεβρουαρίου.-
