ΚΥΡ. ΑΠΟΚΡΕΩ. (Α΄Κορ. η΄, - θ΄, 2 )
΄΄Η εν ΧΡΙΣΤΩ ελευθερία΄΄.
«Ουκ ειμί ελεύθερος ;ουχί Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών εώρακα ;»(Α΄Κορ.θ΄1)
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ’ εικόνα» με προορισμό το «καθ’ ομοίωσιν».
Η πτώση των Πρωτοπλάστων επέφερε την φθαρτότητα, την θνητότητα στον άνθρωπο. Η πτωτική τάση του μεταπτωτικού ανθρώπου είχε ως αποτέλεσμα και τη μετάπτωση του ανθρώπου – πρόσωπο, σε άνθρωπο - άτομο.
Η ποικιλόμορφη υποδούλωση του ανθρώπου είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο. Η έντονη αναζήτηση της ελευθερίας πόθος διακαής και αγώνας εκτενής.
Η μαζοποίηση του ανθρώπου, η νουμεροποίησή του, η υπαγωγή του στον όχλο, η μηδενοποίηση της ανθρώπινης αξίας του, η υποτίμηση της προσωπικότητάς του, η φιληδονική αντικειμενοποίησή του, η υποδούλωσή του στο φάσμα του θανάτου, η περικύκλωσή του από τα πάθη, είναι εκφράσεις δουλείας.
Δούλος ο άνθρωπος, δούλος ανελεύθερος. Αναζητεί την ελευθερία του. Επιζητεί την αποδέσμευσή του. Επιθυμεί την αποκάλυψη του προσώπου του. Θέλει να βιώσει την ελευθερία του προσώπου. Η εκπλήρωση αυτού του ενδόμυχου πόθου βρίσκεται στην ένωση με τον Χριστό.
ΟΑπ.Παύλος δηλώνει ελεύθερος μετά την θέα τουΧριστού και την κοινωνία μαζίΤου
Η βίωση της ασκητικής και Μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας επιφέρει την κάθαρση της καρδιάς. Εκεί σ’ αυτόν τον χώρο εδρεύει η Παναγία Τριάδα και καθιστά τον άνθρωπο πρόσωπο αληθινά ελεύθερο. Τότε νιώθει ελεύθερος, όταν βιώσει την υπέρβαση του θανάτου, όταν αιωνοποιήσει τον χρόνο, όταν διαρρήξει τον ασφυκτικό κλοιό της ατομικότητας, όταν απαρνηθεί την φιλαυτία και βιώσει την φιλοθεϊα και φιλαλληλία.
Η ελευθερία εκφράζεται ως αγάπη και η αγάπη σέβεται την ελευθερία.
Η ελευθερία, λοιπόν, καρπός άσκησης, για απελευθέρωση από τυρρανίες, για αποτίναξη ζυγών δουλείας, για επίτευξη ελευθερίας προσώπου.
Η «εν Χριστώ» ελευθερία, εκφράζεται στην απάθεια και στην αγάπη και επιτυγχάνεται με την επίτευξη του «καθ’ ομοίωσιν».
Η αληθινή ελευθερία του ανθρώπου – προσώπου ενυπάρχει στην «εν Χριστώ» ελευθερία.-
΄΄Η εν ΧΡΙΣΤΩ ελευθερία΄΄.
«Ουκ ειμί ελεύθερος ;ουχί Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών εώρακα ;»(Α΄Κορ.θ΄1)
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ’ εικόνα» με προορισμό το «καθ’ ομοίωσιν».
Η πτώση των Πρωτοπλάστων επέφερε την φθαρτότητα, την θνητότητα στον άνθρωπο. Η πτωτική τάση του μεταπτωτικού ανθρώπου είχε ως αποτέλεσμα και τη μετάπτωση του ανθρώπου – πρόσωπο, σε άνθρωπο - άτομο.
Η ποικιλόμορφη υποδούλωση του ανθρώπου είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο. Η έντονη αναζήτηση της ελευθερίας πόθος διακαής και αγώνας εκτενής.
Η μαζοποίηση του ανθρώπου, η νουμεροποίησή του, η υπαγωγή του στον όχλο, η μηδενοποίηση της ανθρώπινης αξίας του, η υποτίμηση της προσωπικότητάς του, η φιληδονική αντικειμενοποίησή του, η υποδούλωσή του στο φάσμα του θανάτου, η περικύκλωσή του από τα πάθη, είναι εκφράσεις δουλείας.
Δούλος ο άνθρωπος, δούλος ανελεύθερος. Αναζητεί την ελευθερία του. Επιζητεί την αποδέσμευσή του. Επιθυμεί την αποκάλυψη του προσώπου του. Θέλει να βιώσει την ελευθερία του προσώπου. Η εκπλήρωση αυτού του ενδόμυχου πόθου βρίσκεται στην ένωση με τον Χριστό.
ΟΑπ.Παύλος δηλώνει ελεύθερος μετά την θέα τουΧριστού και την κοινωνία μαζίΤου
Η βίωση της ασκητικής και Μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας επιφέρει την κάθαρση της καρδιάς. Εκεί σ’ αυτόν τον χώρο εδρεύει η Παναγία Τριάδα και καθιστά τον άνθρωπο πρόσωπο αληθινά ελεύθερο. Τότε νιώθει ελεύθερος, όταν βιώσει την υπέρβαση του θανάτου, όταν αιωνοποιήσει τον χρόνο, όταν διαρρήξει τον ασφυκτικό κλοιό της ατομικότητας, όταν απαρνηθεί την φιλαυτία και βιώσει την φιλοθεϊα και φιλαλληλία.
Η ελευθερία εκφράζεται ως αγάπη και η αγάπη σέβεται την ελευθερία.
Η ελευθερία, λοιπόν, καρπός άσκησης, για απελευθέρωση από τυρρανίες, για αποτίναξη ζυγών δουλείας, για επίτευξη ελευθερίας προσώπου.
Η «εν Χριστώ» ελευθερία, εκφράζεται στην απάθεια και στην αγάπη και επιτυγχάνεται με την επίτευξη του «καθ’ ομοίωσιν».
Η αληθινή ελευθερία του ανθρώπου – προσώπου ενυπάρχει στην «εν Χριστώ» ελευθερία.-
